Kırık Kanatlar - Halil Cibran || Kitap Yorumu

Modern klasikleri okurken damağınızda kalan hüzünlü ama bir o kadar hevesli bir his vardır. Okuduğunuz kitabın edebi hüznünden etkilenir; üzülür, yine aynı edebi anlatıma âşık olursunuz... Tıpkı böyle bir his damağımda kaldı Kırık Kanatlar’ı bitirdiğimde. Halil Cibran öyle güzel bir aşk hikayesi almış ki kaleme şaşmamak elde değil, o betimlemelerin güzelliği ve evrensel sevginin sonsuza kadar okur da hayranlık bırakacak olması muazzam.

Kitapta, karakterimizin Selma Karami’ye aşkını okuyoruz. Nasıl güzel, nasıl temiz, nasıl büyük sevdiğini okurken bir anda Cibran bizi -ana karakteriyle birlikte- çaresizlikle sınıyor. Kaybın, hüznün, özlemin edebi dilde can buluşuna şahit oluyoruz.


Kitapta benim eleştirebileceğim bir nokta yok, gönül rahatlığıyla bu güzel kitabın favori modern klasikler listeme girdiğini söyleyebilirim. Hatta dürüst olmak gerekirse şu ana kadar beni en çok etkileyen kitaplardan birisi olduğunu söyleyebilirim. Son sayfası özellikle, kitabın tamamına bedel... Bence herkesin kitaplığında olması gereken bir klasik. Alınacaklar listenize eklemenizi öneririm...

Sevdiğim birkaç alıntıyı da aşağıya bırakarak sizlere şimdilik veda ediyorum, görüşmek üzere!

• Bir insanın ağzından çıkan tek bir kelime bahtınızın rengini pekâlâ değiştirebilir.
• İnsanın gece karanlığında gizlice yaptığı şey yine insan tarafından gün ışığına çıkarılmaya mahkûmdur.
• Acı bana Tanrım, bütün kırık kanatları güçlendir.
• Nasıl ki yıldız falcıları gezegenlerin hareketini değiştiremezlerse, insanın iradesi de Tanrı'nın iradesini değiştiremez.